Prolog

Kolejna kreska. Kolejny raz sprawiam sobie ból. Kolejna kropla krwi obija się o ziemie.

Żyletka po raz kolejny

dotyka mojego, już pokaleczonego nadgarstka.

Kolejny raz w moich oczach pojawiają się łzy, kolejny raz pozwalam im wypłynąć.

Kolejny raz moje serce krwawi, kolejny raz cierpię.

Dlaczego oni mnie tak traktują?

Co ja im takiego zrobiłam?

Ciągle mnie wyśmiewają.

Przez nich moja psychika cierpi.

Nie daję już sobie z tym rady.

Mam dość tego pieprzonego życia.

Dlaczego nie mogę być normalna?

Dlaczego nie mogę być taka jak

inne dziewczyny?

Ładne, chude, fajne, lubiane..

Jestem inna, staram się

akceptować swoje ciało

jednak coraz mniej mi to

wychodzi.

Dodatkowo jestem gnębiona przez

większość osób z mojej szkoły.

A to tylko dlatego, że nie posiadam

figury modelki bądź twarzy za

milion dolarów. Powiedzmy sobie

szczerze:

Jeżeli niej jesteś ładny jest nikim..

Kolejna kreska..

Kolejna kropla krwi..

Witajcie! Tu Blanka i Marta czyli Truth. Mamy nadzieję, że ktoś tu zagląda i  prolog choć krótki się spodobał.